Witam ponownie.
Dziś znowu muszę wrócić do konwencji Magister ponieważ wielu graczy boi się posługiwać nią zapewne ze strachu że Partner nie zrozumie albo z obawy o własne umiejętności. Ilustracją będzie rozdanie z turnieju porannego w dniu 24.01.2018 r .Pokażę w tym rozdaniu jak w prostym licytacyjnie rozdaniu można się całkowicie pogubić.
W powyższym rozdaniu oceniłem że nie mam ręki forsującej do dogranej (w takim razie nie mam na skok na 3!h – o czym poniżej) , również że ta karta zasługuje na więcej niż nieforsujące 2!h) więc zgodnie z tymi wnioskami i zakwalifikowaniu ręki do strefy inwitu zdecydowałem się przejść przez Magistra. Jak widać z diagramu Partner miał mętne pojęcie o tej konwencji i dostałem pasa na wg niego nieforsujące 2!h po uprzednim zastosowaniu Magistra. Nawet gdyby miał minimum ( a miał niebrzydkie 14 PC) jest sforsowany na 1 okrążenie i pas jest NIEDOPUSZCZALNY.
A teraz przedstawię bardzo obszerne omówienie konwencji Magister wg WJ2005 w wersji naszego Arcymistrza Krzysztofa Jassema.
Na koniec pokażę ku przestrodze wyczyny kilku graczy pozostawiając ocenę naszym klubowiczom. Jeden z tych wyczynów to próba zastosowania konwencji Wilkosza w niecodziennej pozycji.
Konwencja Magister wg Krzysztofa Jassema w WJ2005
Konwencją Magister (niekiedy zwaną także konwencją PRO) jest sztuczne pytanie 2♣ zadane przez odpowiadającego po zgłoszeniu w pierwszym okrążeniu koloru starszego.
Przykłady:
a) 1♣ – 1♥
1BA – 2♣
b) 1♣ – 1♥
1♠ – 2♣
c) 1♥ – 1♠
1BA – 2♣
Konwencję Magister stosujemy w trzech podstawowych sytuacjach:
- Sign off na treflach
- Inwit(10-12 PC) na 5+starszy
- Forsing do dogranej ręka dowolna
1) Sign off na treflach
Powtórzenie trefli w następnym okrążeniu oznacza sign off („partnerze, pasuj”), np.:
1♣ – 1♠
1BA – 2♣
2♠ – 3♣
Odpowiadający ma niewiele punktów (7–10) i pięć (a częściej sześć trefli). Chce grać 3♣.
2) Strefa inwitu
Konwencję Magister możemy zastosować z siłą 10–12 PC i piątką w kolorze starszym. Wtedy naszym celem jest sprawdzenie, czy mamy szansę na dograną, a jeśli tak, to czy grać w kolor, czy bez atu (w tej samej sile bez piątki odpowiadający nie stosowałby niepotrzebnie konwencji, lecz naturalnie zainwitował przez 2BA).
3) Forsing do dogranej
Także z każdą kartą, z którą chcemy sforsować do dogranej możemy skorzystać z Magistra. Konwencja umożliwi znalezienie najlepszej dogranej, jak również pozwoli ocenić możliwości gry premiowej.
Dalsza licytacja po pytaniu 2!c MAGISTER( PRO)
W zasadzie otwierający ma cztery możliwe odpowiedzi na konwencyjne pytanie 2♣:
1) 2♦ = minimum (12–13) bez trzy kartowego fitu w pierwszym kolorze odpowiedzi,
2) 2 w kolor odpowiedzi partnera,
np.:
1♦ – 1♥
1BA – 2♣
2♥
lub
1♦ – 1♠
1BA – 2♣
2♠
Odzywka taka oznacza minimum otwarcia (12–13) z fitem trzykartowym w kolorze partnera.
3) 2 w drugi starszy, np.:
1♦ – 1♥
1BA – 2♣
2♠
Oznacza to maksimum otwarcia (13–14 z fitem trzykartowym.
4) 2BA = maksimum otwarcia (13–14) bez fitu.
Kryterium, według którego kwalifikujemy naszą rękę do odpowiedzi „minimum” lub „maksimum” jest to, czy przy półpozytywnym wariancie zastosowania konwencji Magister (10–12 na starszej piątce) jesteśmy zdecydowani grać końcówkę.
Powtórzenie przez pytającego koloru starszego, np.:
1♣ – 1♥
1♠ – 2♣
2♦ – 2♥
świadczy o wariancie 10–12 PC i (co najmniej) pięciu kierach. Otwierający może przenieść na 2BA z krótkością w kolorze partnera lub ze względów taktycznych (turniej na maksy).
Odzywka 2BA po zastosowaniu Magistra, np. w sekwencji:
1♦ – 1♠
1BA – 2♣
2♥ – 2BA
jest forsująca! (z wariantem 10–12 zalicytowalibyśmy 2♠).
Inne odzywki są naturalne, forsujące (oprócz 3♣).
Przykłady licytacji z zastosowaniem konwencji Magister:
1♦ – 1♠
1BA – 2♣
2♦ – 2♠
pas
Zagrano kontrakt na 22–24 punktachi siedmiu pikach. Otwierający nie widział powodu do przeniesienia na 2BA.
1♣ – 1♥
1♠ – 2♣
2♠ – 2BA
3BA pas
Osiągnięto 3BA mimo posiadania ośmiu kierów na linii. Odpowiadający wiedział, że jego partner ma układ 4333 z czwórką pik (boczną czwórkę byłby zobowiązany pokazać) i zdecydował się na kontrakt maksowy (być może jest to jedyna końcówka do wygrania).
1♣ – 1♠
1BA – 2♣
2BA – 3♥
4♦…
Nie udało się uzgodnić pików. Odpowiadający spróbował uzgodnić kiery i to się powiodło. Otwierający pokazał fit kierowy, wskazując po drodze cue bid karowy. Jego partner oprócz informacji o ficie kierowym wie już o dublu w pikach, górze otwarcia, braku trzymania trefl i trzymaniu karo. Powinno mu to ułatwić decyzję co do gry premiowej.
Uwaga 1. Konsekwencją stosowania konwencji Magister jest bardzo istotne ustalenie, że skok nowym kolorem odpowiadającego przyrzeka układ co najmniej 5-5, np. w sekwencji:
1♣ – 1♠
1BA- 3♥
odpowiadający sprzedał rękę forsującą do dogranej z układem co najmniej 5-5 w pikach i kierach. Z silną kartą i czwórką kier należy zadać najpierw Magistra 2♣, a potem w razie potrzeby próbować uzgadniać kiery.
A teraz parę przykładów jak nie powinno się licytować:
W powyższym diagramie otwarcie prawidłowe ale już rebid 2!c wskazuje 15+PC .
To jest prawdziwa perełka, odpowiedź 2!d to jakiś horror( wskazuje GF naturalny na 5+!d) , prawdopodobnie odpowiadający albo nie zauważył otwarcia Partnera albo wynalazł Wilkosza w pozycji odpowiadającego.
W tym diagramie cała gama błędów.Otwierający nie ma na otwarcie 2!c ponieważ ma skład 5332, zgadzają się punkty ale skład już nie, Partnerka mając inwitową kartę na 5!h5!s niedoczytała że w systemie na takie ręce jest przewidziana odzywka transferowa 2BA i po automacie 3!c mamy odejście na 3!h wskazując inwit na obu starszych w składzie 5!h z 5!s.
I to tyle na dziś .
pozdrawiam i do następnego rozdania
Jacek – klimaPL